Należy również zauważyć, że w myśl wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2002 r. (sygn. II S.A. 3301/02) w przypadku domagania się informacji o obowiązującym prawie oraz informacji o zastosowaniu tego prawa w konkretnej sprawie indywidualnej - ustawa o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198) nie znajduje zastosowania. Na podstawie jej art. 1 ust. 2, dostęp do treści aktów prawnych (z wyjątkiem aktów nieogłoszonych i ich projektów) regulowany jest odrębną ustawą z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 718 ze zm.). W drugiej sytuacji informacja nie ma charakteru informacji publicznej, nie dotyczy bowiem faktów, lecz stosowania prawa w indywidualnej sprawie.
W dniu 16 czerwca 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz.U. 2016 poz. 352), która określa zasady i tryb udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania. W myśl ustawy informacją, sektora publicznego jest każda treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej, będącą, w posiadaniu podmiotu. Natomiast, przez ponowne wykorzystywanie należy rozumieć wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, informacji sektora publicznego,w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny publiczny cel, dla którego informacja została wytworzona. Realizacja prawa do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego następuje poprzez dostęp do danych publikowanych przez podmiot w sieci Internet albo na indywidualny wniosek.
Wskazana ustawa zakłada m.in. w art. 21 ust. 2 umożliwienie, przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, ponownego wykorzystania,
w sposób stały i bezpośredni w czasie rzeczywistym, informacji sektora publicznego gromadzonych i przechowywanych w systemie teleinformatycznym podmiotu zobowiązanego.
Ponadto, ustawa w art. 21 ust. 3 nie wskazuje wzoru formularza o ponowne wykorzystanie, niemniej jednak określa 6 elementów, które powinny znaleźć się we wniosku oraz przewiduje możliwość pozostawienia wniosku bez rozpoznania, jeżeli w terminie 7 dni wnioskodawca nie uzupełni wymaganych danych.
3. Wniosek zawiera w szczególności:
1) nazwę podmiotu zobowiązanego;
2) informacje o wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko albo nazwę oraz adres umożliwiający dostarczenie odpowiedzi do wnioskodawcy albo pełnomocnika tego wnioskodawcy w sposób lub w formie wskazanych we wniosku;
3) wskazanie informacji sektora publicznego, która będzie ponownie wykorzystywana, a jeżeli jest już udostępniona lub przekazana, warunki, na jakich ma być ponownie wykorzystywana, oraz źródło udostępnienia lub przekazania;
4) wskazanie celu ponownego wykorzystywania (komercyjny albo niekomercyjny), w tym określenie rodzaju działalności, w której informacje sektora publicznego będą ponownie wykorzystywane, w szczególności wskazanie dóbr, produktów lub usług;
5) wskazanie formy przygotowania informacji sektora publicznego, a w przypadku postaci elektronicznej, także wskazanie formatu danych;
6) wskazanie sposobu przekazania informacji sektora publicznego, o ile nie została udostępniona lub przekazana w inny sposób, albo sposobu dostępu do informacji gromadzonych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 2.
Pliki do pobrania
-
Wniosek o udostepnienie informacji publicznej
(pdf 29.49 KB)